Prawo karne, część I

Dozór elektroniczny (SDE) pozwala na wykonywanie kary przy uwzględnieniu życia zawodowego i prywatnego skazanego. Określony został w art. 43b k.k.w., zgodnie z którym jest to kontrola zachowania skazanego przy użyciu środków technicznych.

Dozór elektroniczny może występować w trzech postaciach:

• Dozór stacjonarny – kontrolujący przebywanie pozwanego w określonych dniach tygodnia i godzinach we wskazanym przez sąd miejscu,
• Dozór mobilny – kontrolujący bieżące miejsce pobytu skazanego, niezależnie od tego, gdzie przebywa,
• Dozór zbliżeniowy – kontrolujący zachowanie przez skazanego określonej minimalnej odległości od osoby wskazanej przez sąd.

Kiedy sąd zastosuje dozór elektroniczny?

Procedura zastosowania dozoru elektronicznego rozpoczyna się od złożenia przez skazanego uzasadnionego wniosku na piśmie. Aby wniosek został pozytywnie rozpoznany przez sąd, niezbędne jest spełnienie łącznie pięciu przesłanek:

1. Wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy, a nie zachodzą warunki określone w art. 64 § 2 k.k. (recydywa),
2. Jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary,
3. Skazany posiada określone miejsce stałego pobytu,
4. Osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły zgodę,
5. Odbywaniu kary w systemie dozoru elektronicznego nie stoją na przeszkodzie warunki techniczne.

Sąd wydaje postanowienie o zastosowaniu dozoru elektronicznego w terminie 30 dni od dnia doręczenia wniosku skazanego.

Sąd pozytywnie rozpoznał wniosek skazanego – co dalej?

Po pozytywnym rozpoznaniu wniosku, na skazanym ciążyć będą następujące obowiązki:

• Zgłoszenie podmiotowi dozorującemu gotowości do instalacji środków technicznych,
• Nieprzerwane noszenie nadajnika,
• Udzielanie wyjaśnień sądowi lub podmiotowi dozorującemu, dotyczących przebiegu odbywania kary i wykonywania obowiązków,
• Stawianie się na wezwanie sędziego lub kuratora,
• Umożliwianie kuratorowi wejścia do mieszkania lub nieruchomości, gdzie zainstalowano rejestrator,
• Dbanie o powierzone środki techniczne, w tym ochrona przed ich utratą lub zniszczeniem.